Radiohead (biyografi)

Grubun beş üyesi de Oxford’un yerlisi. İlk olarak grup üyelerinden Thom Yorke ve Colin Greenwood; Joy Division’a, Magazine ve farklı giyim tarzlarına olan ilgileri yüzünden Abingdon’da tanıştılar.

Bir diger solist ve gitarist olan Ed O’Brien ise guruba daha sonra katildi. Guruba katılması sebebi ise Thom’un onu Morrisey gibi cool bulmasıydı. Daha sonra Colin’in küçük erkek kardeşi Johnny de topluluğa armonikasıyla katildi. Fakat beşli ilerlemekte olan kariyerlerine, gruptaki bir çok üyenin üniversite yollarına düşmesiyle ara vermek zorunda kaldı. Sırasıyla; Thom, Exeter Üniversitesi’ne Güzel Sanatlar ve Edebiyat okumaya, Ed, Manchester’a politika okumaya ve Colin’le Phil’de, Cambridge ve Liverpool’a İngiliz Dili okumaya gitti.

1991 yazında okulları biten grubun tüm üyeleri, Oxford’da tekrar toplandılar. Ve sonunda grup ismini Talking Heads’in; “True Stories” albümünde yer alan bir parçanın ismi olan “RADIO HEAD” olarak değiştirdi. Radiohead üyeleri, kendilerine verilen diğer sorumlulukları bir kenara bırakıp, grubu ciddi bir şekilde ele almalarıyla birlikte, hakli başarılarını kısa sürede yakaladılar. Yaptıkları ilk çalışmalarla birlikte yirminin üzerinde plak şirketi grupla anlaşma yapmak için sıraya girdi.

Radiohead ilk çıkışını 1992 yılında 'Drill' adlı EP ile İngiltere’de gerçekleştirdi. Parça, onların bir çok radyo programına çıkmalarına ve sadece bir kaç isim saymak gerekirse PJ Harvey, Tears For Fears ve James gibi gruplarla turnelere çıkabilmeleri için yeterli oldu. Fakat tabii ki bu sadece bir başlangıçtı. Daha sonra yapacakları ‘Creep’ adlı parça kariyerlerini bir anda tamamen değiştirecekti.

‘Creep’, iki sene boyunca İngiltere’de bir numarada kalmayı başardı. Yabancılaşmaya sunulan bir şükran duası olarak algılanan parça, 1993 yılında çıkardıkları albümleri “Pablo Honey”deki diğer şarkılarla da benzerlik gösteriyordu. Bazı ‘Creep’ hayranları göreceli bir hoşgörüsüzlük sergileyip albümden çıkan diğer parçalar karşısında hayal kırklığına uğradıklarını belirttiler. Bununla birlikte bir çok kişi ise, grubun farklı ve çeşitli soundlarına duydukları hayranlıklarını gizlemedi.

1994 yılında grubun “My Iron Lung” adlı EP’si çıktı. Amerika’daki tüm radyolar; albümden çikan ‘Fake Plastic Trees’ adlı single’in üzerine atladı. Bu single aynı zamanda, 1995 yılında piyasaya çıkan “Clueless” adlı filminde soundtrackinde bulunuyordu. Böylece grup sonunda ‘Creep’ şöhretli müzik hayatlarından kurtuluyordu.

‘Fake Plastic Trees’in yavaş ve neredeyse kederli bir havası vardı, sanki daha önce çıkardıkları hit parçalarının kederli bir öğüdüydü. Bu sırada grup, neredeyse dünya nüfusuna yakın bir hayran kitlesi elde etti. Bu hayranlar arasında R.E.M.’in üyeleri de vardı ve Radiohead’e 1995 yılında yaptıkları Avrupa ve Amerika Turneleri sırasında ön gurupları olmalarını teklif ettiler. Bütün bunların yanı sıra diğer gruplarda Radiohead’e olan saygılarını grubun parçalarının coverlayarak gösterdiler. Tears For Fears, grubun ‘Creep’ parçasının canlı performans kaydını yaptı ve bunu B-Side adi altında piyasaya sürdü. Ayrıca The Pretenders grubu da ‘Creep’i yorumladı. Bu parça grubun Isle of Video kliplerinde sunuldu fakat kayıt, cd’de yer almadı.

Grubun bir başka hayranı ise Alanis Morissette. Morissette, 1995-1996 yılında verdiği her konserinde ‘Fake Plastic Trees’i söyledi. Aynı zamanda gruba, 1996 Ağustos’unda yaptığı turnede birlikte sahne alma teklifinde bulundu.

Grubun ikinci albümü "The Bends" ise 1995 yılında piyasaya çıktı.

Radiohead üçüncü albümlerinin çalışmalarına 1996 yılının ilk yarısında başladı. Fakat işi ancak Alanis Morissette’le çıktıkları turneden sonra ciddiye alabildi. Grup, albüm kayıtlarını aktrist Jane Seymor’a ait 14. yüzyıldan kalma bir malikanede gerçekleştirdi. Bu bina aynı zamanda Cure’un, “Wild Mood Swings” albümlerini kayıt ederken de kullandıkları yer olarak gayet şöhretliydi.

Kayıtlara başlandığında albümün adının “Ones and Zeros” olması kararlaştırılmıştı. Fakat 1997’de kayıtlar birer birer tamamlanmaya başladıkça albümün adı da “OK. Computer” olarak değişti. Prodüktörlüğünü Nigel Godrich'in yaptığı albümdeki parçalar, görkemli balo salonundan geçitlerine kadar Seymour Malikanesinin farklı köselerinde kaydedildi. Basçı Colin Greenwood, New Musical Express’le yaptığı bir röportajda elde ettikleri müzikal kaliteyi “uçmuş bir Radiohead” versiyonu olarak değerlendirdi. Albümden çıkardıkları ilk single ‘Paranoid Android’, İngiltere müzik listelerine, 3 numaradan girdi. Bir sonraki ay ise parça bir numaraya yükseldi.

Radiohead, piyasaya sürdükleri albüm “OK Computer” için turnelere çıkıp Amerika’da, Kasım ve Aralık ayında daha fazla sova çıkmayı kabul ettikleri halde yeni ve farklı bir müzik tarzı planlıyordu. Grup, DJ. Shadow’a üzerinde çalışması için ‘Subtrerranean Homesick Alien’ parçalarını verdi. Aynı zamanda “Ok. Computer” albümünün tümünü, remix versiyonunu hazırlaması için Massive Attack’e önerdi.

Temelinde bir indie grup olarak türeyen Radiohead, ‘Creep’ ile birlikte global bir mikroskobun altına itilmiş ve “OK. Computer”in sismik mastır çalışmalarıyla birlikte kendilerini, büyük bir itinayla düzenlenmiş ileriyi gören tanrılar olarak buldu.

Thom Yorke’un çaba göstermediği ıstırabı ebetteki yeni bir şey değil. Fakat müzikal olarak grup, “Kid A” için nerdeyse bütün diğer yol gösteren levhaları daha öncede dikmişti. Başından sonuna kadar gitarlar, 21. yy ses teknisyenlerinin klostrofobik tuzağına düştü, elektronik olarak uyguladıkları kes yapıştır tekniği Radiohead’in iskelet yapısını lekeledi.

Prodüktörlüğünü Nigel Godrich'in yaptığı “Kid A” albümü, elektro fx ve atmosferiklerin bir bütününden oluşuyor. Seken vuruşlar ve music-box tekniği, Yorke’un pervane sesi gibi robotlaşmış haykırışları albümü acımasızca karmakarışık bir hale sokuyor. Çatırdayan ve ufalanan ritimler yere düşen demir paraların sekmesine karşı Yorke sesiyle melodiyi taşıyor.

Açıkçası grubun diğer yarısının “Kid A”yle nasıl başa çıkacağı bilinmiyor. Söylentilere göre parçalardan birinin yapımı nerdeyse bir yil sürmüs ve bu albüme dahi konulmamış. Bir başka söylenti ise bu parçanın Yorke’un solo albüm çalışmasında olacağı yönünde.

“Kid A”, doğal olarak inatçı denemelerle ve hoşgörülü bir şekilde, Radiohead’in mükemmeliyetine feragat ediyor. Aynı zamanda bu albüm, şaşırtıcı akıl edilmez siperlerine rağmen elde ettikleri cesaretli zaferleridir. “Kid A” albümünü dinlemekle bir daha asla vazgeçemeyeceğiniz bir virüsün sisteminizden içeri sızmasına imkan veriyorsunuz demektir.

Radiohead’in yeni albümü ise 4 Haziran’da piyasaya çıkan ve prodüktörlüğünü bu albümde de birlikte çalıştıkları Nigel Godrich olan “Amnesiac”. Grup bu albümle birlikte albüm sayısını da beşe çıkarttı. Alt yapısı elektronik müziğe dayalı albümden çıkan ilk single ise "Pyramid Song".

Alıntı:
duman6.gen.tr